Cornet & Renard is in 2017 opgericht door Pieter Schrooten. Hij heeft ruim 20 jaar ervaring op het vlak van bodem- en grondwaterverontreinigingen in België en daarbuiten. Pieter Schrooten heeft gewerkt bij verschillende internationale milieu consultants: SGS, URS (nu Aecom), Antea en ERM. Tijdens zijn loopbaan heeft hij zich toegespitst op het onderzoek van verontreinigingen en de risico's die deze voor mens en milieu kunnen vormen. Door dit inzicht en deze ervaring heeft zijn bijdrage in verschillende complexe sanerings- en herontwikkelingsprojecten tot een haalbare en duurzame oplossing geleid. Wilt u meer weten over wat Cornet & Renard voor u kan beteken, neem dan een kijkje hier.
Meer informatie over Alphonse Renard en Jules Cornet vindt u hieronder terug.
In 1888 wordt priester Alphonse Renard (geboren te Ronse in 1842) hoogleraar in de geologie en mineralogie aan de Universiteit Gent. Renard wijdt een deel van zijn wetenschappelijke carrière tussen 1876 en 1901 aan de geologische studie van de diepzee en van oceaaneilanden.
In 1891 brengt Renard samen met John Murray het Report on Deep-Sea Deposits based on the specimens collected during the voyage of H.M.S. Challenger in the years 1872 to 1876 uit. De Challenger-expeditie legde tussen 1872 en 1876 onder leiding van de Schotse wetenschapper Charles Wyville Thomson meer dan 100.000 kilometer af over oceanen en luidde het tijdperk van de moderne oceanografie in. Gigantisch veel data worden op grote diepte verzameld en daarna bestudeerd door verschillende geologen. Renard zelf zal ook meer dan tien jaar een deel van de gegevens analyseren. Hij onderzoekt onder andere de verzamelde Challenger-eilandgesteenten en vergelijkt die met de gegevens die Darwin heeft verzameld in de jaren 1830 tijdens de Beagle-expeditie. Het rapport van Renard en Murray dat uitkomt in 1891 wordt beschouwd als een grondleggend werk voor de mariene geologie. De eerste overzichtskaart van diepzeesedimenten in de wereldzeeën is erin te vinden.
In 1902 verzorgde hij de Franse vertaling van Charles Darwins Geological Observations on the Volcanic Islands visited during the Voyage of H.M.S. Beagle. Dit werk zorgde mee voor de introductie van de leer van Darwin in België.
Renard stierf in Elsene op 9 juli 1903. In deze gemeente werd een straat naar hem vernoemd en een standbeeld opgericht in zijn nagedachtenis. Zijn naam werd tevens vereeuwigd in de ‘Kaap Renard’, die torenhoog uitstijgt boven het ijs in de Straat van Gerlache op Antarctica. Ook het gerenommeerde ‘Renard Centre of Marine Geology’ (RCMG), dat in 1987 werd opgericht aan de Universiteit Gent, wil de herinnering aan deze uitzonderlijke onderzoeker levendig houden.
Bron: Art, Jan. "Renard, Alphonse (1842-1903)." UGentMemorie. Laatst gewijzigd 01.04.2015
Jules Cornet begint in 1883 studies geneeskunde aan de Gentse universiteit en wordt preparator voor enkele cursussen van Félix Plateau. In 1890 promoveert hij met de grootste onderscheiding tot doctor in de wetenschappen (groep aard- en delfstofkunde) onder promotorschap van Alphonse Renard.
Als jonge geoloog sluit Cornet zich aan bij de expeditie van Lucien Bia en Emile Francqui in Zuid-Katanga, in 1891-1893, in opdracht van Leopold II. De koning wil de grondstoffen in Katanga zo snel mogelijk in kaart brengen en controle over het gebied verkrijgen. Cornet doet onder meer onderzoek naar de stratigrafie en morfologie van het landschap. Maar daarnaast ontdekt hij ook nieuwe koperertsen. Hij legt zo mee de basis van de langdurige economische grondstofexploitatie in de provincie Katanga. Rond de mijn van Kambove brengt Cornet de koperafzettingen in kaart. De tijdens deze expeditie ontdekte bodemrijkdommen mogen niet naar de buitenwereld worden gelekt om de commerciële belangen te vrijwaren. Leopold II draagt Cornet na diens terugkeer uit Congo tijdens een diner in het paleis van Laken op om niets te publiceren zonder zijn voorafgaande toestemming. Pas wanneer de grenzen van Kongo-Vrijstaat vorm krijgen kan Cornet zijn bevindingen publiceren, evenwel zonder de commerciële mogelijkheden te onderstrepen. De Union Minière richt later zijn fabrieken op aan deze 'parel van Katanga'.
Van 1897 tot 1929 doceert Cornet mineralogie, geologie en paleontologie aan de mijnschool in Bergen. Daar wordt hij in 1925 deken van de faculteit die uit deze school is gegroeid. In 1903 wordt hij tevens docent aan de faculteit Wetenschappen van de Gentse universiteit, waar hij Alphonse Renard opvolgt na diens overleijden. Hij geeft er de cursussen van Fysische aardrijkskunde. Een jaar later voegt hij er de cursussen Warenkennis bij aan de Bijzondere Handelsschool die verbonden is aan de faculteit Rechten. Hij geeft de colleges tot hij hiervan ontlast wordt als gevolg van de vernederlandsing van de universiteit in de jaren 1923-1926. Intussen blijft hij onderzoek doen en publiceert tientallen bijdragen over de fysische aardrijkskunde van België en Kongo. Maar niet alleen de studie van grote gebieden boeit Cornet. De geologie van de Borinage, vooral van het Hainebekken, wordt door hem eveneens diepgaand onderzocht.
Bron: Gunst, Petra en Davy Verbeke. "Cornet, Jules (1865-1929)." UGentMemorie. Laatst gewijzigd 09.05.2017